Το ιστολόγιο αυτό έχει στόχο να αναδείξει κρυμμένες ή παρερμηνευμένες αλήθειες της Βίβλου, κάποιες από τις οποίες έρχονται σε αντίθεση με θεμελιώδη Χριστιανικά δόγματα και θρησκευτικές παραδόσεις. Προσωπικά πιστεύω στο Θεό αλλά δεν ακολουθώ καμία θρησκεία ή φιλοσοφία. Δεν είμαι οπαδός κανενός κι ούτε θέλω ν' αποκτήσω οπαδούς. Πρόθεσή μου είναι να δώσω ερεθίσματα στους ανθρώπους για να σκέπτονται κριτικά και να προσεγγίζουν μόνοι τους την αλήθεια χωρίς φόβο. Και η αλήθεια θα τους ελευθερώσει!

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Πνεύματα των Εθνών

Σύμφωνα με τη Βίβλο, τα έθνη αντιπροσωπεύονται από τα δικά τους πνεύματα τα οποία τα προστατεύουν. Θα παραθέσω σχετικά εδάφια που θα ρίξουν φως στην ιδέα του εθνικού πνεύματος.

«Και με άγγιξε ξανά σαν μια θέα ανθρώπου, και με ενίσχυσε, και είπε: Μη φοβάσαι, άνδρα υπερβολικά αγαπητέ• ειρήνη σε σένα• γίνε ανδρείος και ισχυρός. Και ενώ μου μιλούσε, ενισχύθηκα, και είπα: Ας μιλήσει ο κύριός μου, επειδή με ενίσχυσες.
Και είπε: Ξέρεις γιατί ήρθα σε σένα; Τώρα, μάλιστα, θα επιστρέψω να πολεμήσω με τον άρχοντα της Περσίας• και όταν βγω έξω, δες, θα 'ρθει ο άρχοντας της Ελλάδας. Εντούτοις, θα σου αναγγείλω το γραμμένο στη γραφή της αλήθειας, και δεν είναι κανένας που αγωνίζεται μαζί μου γι' αυτούς, παρά μονάχα ο Μιχαήλ, ο άρχοντάς σας.»
(Δανιήλ 10: 18-21)
Από τα εδάφια αυτά εμφανίζεται ότι κάθε έθνος έχει το δικό του πνευματικό πρίγκιπα, ή άρχοντα, ίσως έναν άγγελο ή αρχάγγελο, που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Η Βίβλος μας λέει ότι ο άρχοντας του Ισραήλ ήταν ο Μιχαήλ. Το εάν αυτοί οι πρίγκιπες είναι πραγματικά αγγελικά όντα, που η Θεία Πρόνοια έχει τοποθετήσει πάνω στα έθνη στην αρχή του χρόνου, ή αν είναι φαντάσματα δημιουργημένα από τους λαούς κατά τη διάρκεια των χιλιετηρίδων της ιστορίας τους με την κρυσταλλοποίηση της συλλογικής συνείδησης των ανθρώπων με την ίδια γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, είναι μια δύσκολη φιλοσοφική ερώτηση που ίσως μόνο ένας μεγάλος Μύστης θα μπορούσε ν’ απαντήσει.
Τέτοια ενεργειακά "φαντάσματα" δημιουργημένα από τους ανθρώπους θα μπορούσαν να είναι όλοι οι τοπικοί "θεοί" που λατρεύονται σε "ιερούς" τόπους.

Να μερικά ακόμη σχετικά εδάφια:
«Και ο άγγελος του Κυρίου φάνηκε σ' αυτόν μέσα σε φλόγα φωτιάς, από το μέσον της βάτου, και είδε, και να, η βάτος καιγόταν από τη φωτιά, αλλ' η βάτος δεν κατακαιγόταν. (…)
Και καθώς ο Κύριος είδε τον Μωυσή ότι έστρεψε να παρατηρήσει, ο Θεός φώναξε σ' αυτόν μέσα από τη βάτο, και είπε: Μωυσή, Μωυσή. Και εκείνος είπε: Εδώ είμαι. (…)
Και του είπε: Εγώ είμαι ο Θεός του πατέρα σου, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ, και ο Θεός του Ιακώβ. Και ο Μωυσής έκρυψε το πρόσωπό του, επειδή φοβόταν να κοιτάξει στο Θεό.»
(Έξοδος 3: 2, 4, 6)

Εδώ έχουμε την εισαγωγή της έννοιας: άγγελος του Κυρίου. Αυτός ο άγγελος του Κυρίου συστήθηκε στο Μωυσή ως ο θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ. Ποιος ήταν; Μήπως ήταν ο Μιχαήλ, ο άρχοντας του Ισραήλ; Για μένα είναι αδύνατο να πιστέψω ότι ο απρόσωπος Δημιουργός του Σύμπαντος θα άνοιγε συνομιλία με ανθρώπους και θα ελάττωνε τον εαυτό του σ' έναν εθνικό θεό των Εβραίων πατριαρχών. Αυτό θα σήμαινε περιορισμό του απείρου.

«Και εκείνη τη νύχτα έγινε λόγος του Κυρίου προς τον Νάθαν, λέγοντας:
Πήγαινε, και πες στον δούλο μου τον Δαβίδ: Έτσι λέει ο Κύριος: Εσύ θα οικοδομήσεις οίκο σε μένα, για να κατοικώ. Επειδή δεν κατοίκησα σε οίκο από την ημέρα που ανέβασα τους υιούς Ισραήλ από την Αίγυπτο μέχρι αυτή την ημέρα, αλλά περιερχόμουν μέσα σε σκηνή και παραπετάσματα.»
(Β Σαμουήλ 7: 4-6)
Εάν τα ανωτέρω λόγια δεν γεννήθηκαν στη φαντασία του Νάθαν, τότε πρέπει ν’ ανήκουν σε μια πνευματική οντότητα που δήλωνε πως ήταν ο θεός του Ισραήλ. Ίσως ήταν ο πρίγκιπας του Ισραήλ. Διότι ο Δημιουργός του Σύμπαντος, που είναι Θεός όλων των λαών, δεν χρειάζεται χειροποίητους ναούς για να κατοικήσει. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο Απόστολος Παύλος μιλώντας στους Αθηναίους: «Ο Θεός, που έκανε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν μέσα σ' αυτόν, αυτός που είναι Κύριος του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς.» (Πράξεις 17: 24)

Ο Παντοδύναμος είναι πανταχού παρών, ενώ οι εθνικές "θεότητες" χρειάζονται ναούς και ιερά…
«Επειδή εξέτεινα τον Ιούδα για λογαριασμό μου σαν τόξο• ενίσχυσα τον Εφραίμ δυνατά, και ξεσήκωσα τα παιδιά σου, Σιών, ενάντια στα παιδιά σου, Ελλάδα• και σε έκανα σαν ρομφαία μαχητή.» (Ζαχαρίας 9:13)
Για άλλη μια φορά προκύπτει ότι τα λόγια που παρατέθηκαν ανωτέρω δε μπορεί να είναι λόγια του Δημιουργού του Σύμπαντος. Ο Πατέρας όλων των ανθρώπων δεν ασχολείται με το να εξεγείρει το ένα έθνος εναντίον του άλλου, ούτε έχει εκλεκτούς μεταξύ των λαών. Εάν τα ανωτέρω λόγια δεν πηγάζουν από την εμπάθεια του προφήτη, τότε πρέπει να είναι λόγια της ίδιας εθνικής πνευματικής οντότητας, της εξουσίας που αποκαλείται "άρχοντας του Ισραήλ".
«Επειδή, είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή, ούτε άγγελοι, ούτε αρχές ούτε εξουσίες, ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα, ούτε ύψωμα ούτε βάθος, ούτε κάποια άλλη κτίση, θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, η οποία υπάρχει στον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας.» (Ρωμαίους 8: 38-39)
Στους προηγούμενους στίχους, με τον όρο εξουσίες ο Απόστολος Παύλος πιθανώς να αναφέρεται στα πνεύματα ή τους επουράνιους πρίγκιπες των εθνών. Τα επόμενα εδάφια επιβεβαιώνουν ότι αυτές οι εξουσίες πάνω στα έθνη δεν είναι από σάρκα και αίμα, αλλά είναι πνευματικές οντότητες μιας άλλης διάστασης.

«Τέλος, αδελφοί μου, ενδυναμώνεστε στον Κύριο και στην κυριαρχική εξουσία της δύναμής του• ντυθείτε την πανοπλία του Θεού, για να μπορέσετε να σταθείτε ενάντια στις μεθοδείες του διαβόλου• επειδή η πάλη μας δεν είναι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά ενάντια στις αρχές, ενάντια στις εξουσίες, ενάντια στους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου του αιώνα, ενάντια στα πνεύματα της πονηρίας στα επουράνια.» (Προς Εφεσίους 6: 10-12)

Ώστε, λοιπόν, αυτές οι αρχές και εξουσίες που εννοούσε ο Απ. Παύλος δεν είναι οι κοσμικές αρχές των κρατών αλλά κάποια πνεύματα που κυριαρχούν πάνω στα έθνη.

Τώρα σχετικά με την Ελλάδα, ο άρχοντάς της είναι προφανώς το πνεύμα της Ορθοδοξίας, που όμως βρίσκεται σε σύγκρουση με το "αρχαίο πνεύμα αθάνατο του ωραίου του μεγάλου και τ' αληθινού". Τα αποτελέσματα της σύγκρουσης αυτής, ίσως στο αστρικό πεδίο, είναι ορατά στο γήινο πεδίο - ένα είδος εθνικής σχιζοφρένειας...