Οι συγγραφείς της Βίβλου πίστευαν σταθερά στην ύπαρξη αγγέλων. Θεωρούσαν ότι οι άγγελοι είναι πνευματικά όντα που υπηρετούν το Θεό και τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα άγγελοι ήταν εκείνοι που έδωσαν το Νόμο στο Μωυσή και όχι ο ίδιος ο Θεός! Άγγελοι ήταν εκείνοι που διαβίβαζαν τα μηνύματα στους προφήτες του Ισραήλ. Μάλιστα υπάρχει και επιβεβαίωση περί αυτού στην Καινή Διαθήκη: «Οι οποίοι πήρατε το Νόμο διαμέσου αγγέλων, και δεν τον φυλάξατε.» ( Πράξεις 7: 53)
Οι άγγελοι επίσης μετέφεραν μηνύματα του Θεού στους ανθρώπους για να τους ανακουφίσουν σε δύσκολες στιγμές και να δώσουν λύσεις στα προβλήματά τους. Αυτός είναι ο ρόλος και η αποστολή των αγγέλων, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Ας δούμε μερικά σχετικά εδάφια:
«Και (ο Ιακώβ) είδε ένα όνειρο, και ιδού, μια σκάλα στηριγμένη στη γη που η κορυφή της έφτανε στον ουρανό, και οι άγγελοι του Θεού ανέβαιναν και κατέβαιναν επάνω σ' αυτή.» (Γένεσις 28:12) Όπως όλα τα προφητικά όνειρα και οράματα, έτσι και τούτο είναι συμβολικό. Οι άγγελοι "ανεβοκατεβαίνουν" μεταξύ γης και ουρανού, δηλαδή μεταξύ του υλικού πεδίου και του πνευματικού, για να μεταφέρουν θεϊκά μηνύματα στους ανθρώπους.
Μάλιστα ο Ιακώβ θεωρεί ότι οι άγγελοι είναι στράτευμα του Θεού, όπως φαίνεται από το εδάφιο: «Και ο Ιακώβ πήγε στο δρόμο του· και τον συνάντησαν οι άγγελοι του Θεού. Και όταν ο Ιακώβ τους είδε, είπε: Αυτό είναι το στράτευμα του Θεού· και αποκάλεσε το όνομα εκείνου του τόπου Μαχαναΐμ.» (Γένεσις 32: 1-2)
Ο Δαβίδ επίσης πιστεύει ότι ο Θεός προστάζει τους αγγέλους να περιφρουρούν τους ευσεβείς, ώστε τίποτα να μην τους βλάψει. Αυτό μας λέει το επόμενο εδάφιο από τους Ψαλμούς:
«Επειδή, εσύ, τον Κύριο, την ελπίδα μου, τον Ύψιστο, έκανες καταφύγιό σου, δεν θα συμβαίνει σε σένα κακό, και μάστιγα δεν θα πλησιάζει στη σκηνή σου.
Επειδή θα προστάξει τους αγγέλους του για να σε διαφυλάττουν σε όλες τις οδούς σου. Θα σε σηκώνουν επάνω στα χέρια τους, για να μη προσκόψεις σε λίθο το πόδι σου.» (Ψαλμοί 91: 9-12)
Σε άλλο σημείο ο Δαβίδ επεξηγεί πώς οι άγγελοι προστατεύουν τους δίκαιους: «Άγγελος του Κυρίου στρατοπεδεύει ολόγυρα σ' εκείνους που τον φοβούνται, και τους ελευθερώνει.» (Ψαλμοί 34: 7) Το να πιστεύει ο ευσεβής ότι οι άγγελοι τον προστατεύουν, αυτό καθεαυτό δημιουργεί προστατευτική ασπίδα (θετική ενέργεια) γύρω του, η οποία τον προφυλάσσει από αρνητικά ρεύματα.
Ο προφητάναξ Δαβίδ αναφέρεται συχνά στους αγγέλους, και μάλιστα τους θεωρεί λειτουργούς του Υψίστου που εκτελούν τις διαταγές του και τους προτρέπει να ευλογούν τον Κύριο: «Ευλογείτε τον Κύριο πάντες οι άγγελοι αυτού, (…). Ευλογείτε τον Κύριο όλες οι δυνάμεις αυτού· λειτουργοί αυτού είναι οι εκτελούντες το θέλημά του.» (Ψαλμοί 103: 20-21)
Στα επόμενα εδάφια έχουμε την εμφάνιση του αγγέλου του Θεού στο Γεδεών, για να του πει ενθαρρυντικά λόγια. Παρόλα αυτά ο Γεδεών φοβήθηκε:
«Και ήρθε ο άγγελος του Κυρίου και κάθισε κάτω από τη βελανιδιά, (…) και ο Γεδεών κοπάνιζε σιτάρι μέσα στον ληνό για να το κρύψει από τους Μαδιανίτες.
Και ο άγγελος του Κυρίου φάνηκε σ' αυτόν, και του είπε: Ο Κύριος μαζί σου, ισχυρέ σε δύναμη. (…)
Και ο Γεδεών, βλέποντας ότι ήταν άγγελος του Κυρίου, είπε: Αλλοίμονο, Κύριε Θεέ! Επειδή είδα τον άγγελο του Κυρίου πρόσωπο με πρόσωπο.
Και ο Κύριος του είπε: Ειρήνη σε σένα· μη φοβάσαι· δεν θα πεθάνεις.
Και ο Γεδεών οικοδόμησε εκεί θυσιαστήριο στον Κύριο.. .» (Κριτές 6: 11-12, 22-24) Εδώ ο άγγελος του Κυρίου προσκόμισε στο Γεδεών ένα ενθαρρυντικό μήνυμα ειρήνης και θάρρους.
Ένα άλλο περιστατικό (θαύμα) που αποδόθηκε στην επέμβαση αγγέλων έχουμε όταν ο Δανιήλ σώθηκε μέσα στο λάκκο των λιονταριών:
«Τότε, ο βασιλιάς πρόσταξε, και έφεραν τον Δανιήλ, και τον έριξαν στον λάκκο των λιονταριών. Και ο βασιλιάς μίλησε και είπε στον Δανιήλ: Ο Θεός σου, που εσύ λατρεύεις ακατάπαυστα, αυτός θα σε ελευθερώσει.
Και έφεραν λίθο και τον τοποθέτησαν επάνω στο στόμιο του λάκκου· και ο βασιλιάς τον σφράγισε με την ίδια του τη σφραγίδα, και με τη σφραγίδα των μεγιστάνων του, για να μην αλλοιωθεί τίποτε για τον Δανιήλ. (…)
Και ο βασιλιάς σηκώθηκε πολύ ενωρίς το πρωί, και με βιασύνη πήγε στον λάκκο των λιονταριών.
Και ήρθε στο λάκκο, και φώναξε στον Δανιήλ με κλαμένη φωνή· και ο βασιλιάς μίλησε, και είπε στον Δανιήλ: Δανιήλ, Δανιήλ, δούλε του ζωντανού Θεού, ο Θεός σου, που εσύ ακατάπαυστα λατρεύεις, μπόρεσε να σε ελευθερώσει από τα λιοντάρια;
Τότε, ο Δανιήλ μίλησε στον βασιλιά: Βασιλιά, να ζεις στον αιώνα. Ο Θεός μου απέστειλε τον άγγελό του, και έφραξε τα στόματα των λιονταριών, και δεν με έβλαψαν· επειδή βρέθηκε αθωότητα μέσα σε μένα μπροστά του· κι ακόμα, μπροστά σου, βασιλιά, δεν έπραξα κάποιο πταίσμα.» (Δανιήλ 6: 16-22)
Να λοιπόν που η πίστη του Δανιήλ κινητοποίησε τον άγγελο του Θεού για να φράξει τα στόματα των λιονταριών! Οι ιστορίες αυτές δεν είναι παραμύθια για να περνούν απαρατήρητα. Είναι συμβολισμοί που ενισχύουν την πίστη του ανθρώπου στις υπερφυσικές (μαγικές) ικανότητες που διαθέτει και στην υπεροχή του απέναντι στο ζωικό βασίλειο και στα στοιχεία της φύσεως.
Σε μια άλλη περίπτωση βλέπουμε ότι άγγελος Κυρίου έφερε τροφή στον προφήτη Ηλία, που ήταν κυνηγημένος από τη βασίλισσα Ιεζάβελ και κρυβόταν. Ώστε οι άγγελοι φροντίζουν και για τις φυσικές μας ανάγκες!
«Κι αυτός (ο Ηλίας) πήγε στην έρημο μιας ημέρας δρόμο, και ήρθε και κάθισε κάτω από μια άρκευθο· και επιθύμησε μέσα του να πεθάνει, και είπε: Αρκεί· τώρα, Κύριε, πάρε την ψυχή μου, επειδή δεν είμαι καλύτερος από τους πατέρες μου.
Και αφού πλάγιασε, αποκοιμήθηκε κάτω από μια άρκευθο, και ξάφνου ένας άγγελος τον άγγιξε, και του είπε: Σήκω και φάγε.
Και κοίταξε προς τα πάνω, και να, κοντά στο κεφάλι του υπήρχε ψωμί, ψημένο επάνω σε καυτές πέτρες, και δοχείο με νερό. Και έφαγε και ήπιε, και πλάγιασε ξανά.
Και ο άγγελος του Κυρίου γύρισε για δεύτερη φορά, και τον άγγιξε, και είπε: Σήκω και φάγε· επειδή είναι μακρύς ο δρόμος για σένα.
Και αφού σηκώθηκε, έφαγε και ήπιε, και με τη δύναμη εκείνης της τροφής οδοιπόρησε 40 ημέρες και 40 νύχτες, μέχρι το Χωρήβ, το βουνό του Θεού.» (Α´ Βασιλέων 19: 4-8)
Ας πιστεύει, λοιπόν, ο άνθρωπος του Θεού ότι ποτέ δεν θα πεθάνει από πείνα ή από δίψα! Ο Κύριος θα στείλει τον άγγελό του να τον φροντίσει. Να το θυμούνται αυτό εκείνοι που αγωνιούν για το τι θα φάνε και τι θα πιούνε.
Σύμφωνα με τη Βίβλο, όμως, ο Θεός δεν διαθέτει μόνο στράτευμα αγαθών αγγέλων. Έχει στη διάθεσή του και στρατό κακοποιών αγγέλων, που τους εξαποστέλλει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Υποθέτω ότι αυτό συμβαίνει ως συνέπεια συσσωρευμένης αρνητικής ενέργειας λόγω της ανθρώπινης κακίας και όχι για τιμωρία. Ας δούμε σχετικά εδάφια:
«Πόσες φορές τον παρόξυναν στην έρημο, και τον παρόργισαν μέσα σε άνυδρη γη, και στράφηκαν και πείραξαν το Θεό, και παρόξυναν τον Άγιο του Ισραήλ!
Δεν θυμήθηκαν το χέρι του, την ημέρα κατά την οποία τους λύτρωσε από τον εχθρό. (…)
Έστειλε επάνω τους κυνόμυγα και τους κατέφαγε, και βατράχια και τους αφάνισε. Και παρέδωσε τους καρπούς τους στο βρούχο, και τους κόπους τους στην ακρίδα. Αφάνισε κυριολεκτικά τ' αμπέλια τους με χαλάζι, και τις συκομουριές τους με πέτρες από χαλάζι· και παρέδωσε τα κτήνη τους στο χαλάζι, και τα κοπάδια τους στους κεραυνούς. Έστειλε επάνω τους την έξαψη του θυμού του, την αγανάκτηση και την οργή και τη θλίψη, αποστέλλοντάς τα διαμέσου κακοποιών αγγέλων.» (Ψαλμοί 78: 40-42, 45-49)
Ας δούμε τώρα μερικά περιστατικά με παρέμβαση αγγέλων στην Καινή Διαθήκη:
«Φανερώθηκε δε σ' αυτόν ένας άγγελος του Κυρίου, που στεκόταν δεξιά από το θυσιαστήριο του θυμιάματος· και ο Ζαχαρίας, βλέποντάς τον, ταράχτηκε, και έπεσε επάνω του φόβος.
Και ο άγγελος του είπε: Μη φοβάσαι, Ζαχαρία· επειδή η δέησή σου εισακούστηκε· και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα γεννήσει σε σένα ένα γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιωάννη. Και θα είναι σε σένα χαρά και αγαλλίαση. (…).
Και ο Ζαχαρίας είπε στον άγγελο: Πώς θα το γνωρίσω αυτό; Επειδή, εγώ είμαι γέροντας, και η γυναίκα μου προχωρημένη στην ηλικία της.
Και ο άγγελος, απαντώντας, του είπε: Εγώ είμαι ο Γαβριήλ, αυτός που παραστέκεται μπροστά στο Θεό· και στάλθηκα να μιλήσω σε σένα, και να σου γνωστοποιήσω αυτά τα χαρμόσυνα νέα.» (Κατά Λουκά 1: 11-19)
Στην Καινή Διαθήκη ο Γαβριήλ είναι γνωστός ως ο αρχάγγελος που φέρνει καλά νέα στους ανθρώπους του Θεού. Μίλησε στο Ζαχαρία, έναν ευσεβή ιερέα, αναγγέλλοντας τη γέννηση του Ιωάννη του Βαπτιστή, παρόλο το προχωρημένο της ηλικίας της γυναίκας του Ελισάβετ.
Ο ίδιος ο αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε αργότερα στη Μαρία, φέρνοντας τα καλά νέα για τη γέννηση του Ιησού:
«Και κατά τον έκτο μήνα, ο άγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό στην πόλη της Γαλιλαίας, που λέγεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένα κόρη, αρραβωνιασμένη με άνδρα που λεγόταν Ιωσήφ, από τον οίκο του Δαβίδ· και το όνομα της παρθένας ήταν Μαριάμ.
Και ο άγγελος, όταν ήρθε προς αυτήν, είπε: Χαίρε, χαριτωμένη· ο Κύριος μαζί σου· ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες. Και εκείνη, βλέποντας, ταράχτηκε εξαιτίας του λόγου του· και σκεφτόταν ποιος τάχα να είναι αυτός ο χαιρετισμός.
Και ο άγγελος της είπε: Μη φοβάσαι, Μαριάμ· επειδή, βρήκες χάρη στον Θεό. Και πρόσεξε, θα μείνεις έγκυος, και θα γεννήσεις έναν υιό· και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ.» (Κατά Λουκά 1: 26-31)
Η ιστορία αυτή είναι πασίγνωστη και ο καθένας μπορεί, και οφείλει, να την κρίνει και να την αξιολογήσει. Ωστόσο, εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι η συνέχεια της στιχομυθίας:
«Αυτός θα είναι μεγάλος, και θα ονομαστεί Υιός του Υψίστου· και ο Κύριος ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του· και θα βασιλεύσει επάνω στον οίκο του Ιακώβ στους αιώνες, και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος.» (Κατά Λουκά 1: 32-33)
Όπως όλοι γνωρίζουμε, αυτό το μέρος της υπόσχεσης του Γαβριήλ δεν εκπληρώθηκε. Ο Ιησούς δεν κάθισε στο θρόνο του «πατέρα του» Δαβίδ ώστε να κυβερνήσει πάνω στον οίκο του Ιακώβ για πάντα. Επιπλέον, δεδομένου ότι «ο οίκος του Ιακώβ» ήταν διασκορπισμένος ανάμεσα στα έθνη για σχεδόν 2000 χρόνια και ότι, μετά την επανίδρυσή του ως κράτος το 1945, το Ισραήλ είναι Δημοκρατία χωρίς βασιλιά, είναι προφανές ότι η ανωτέρω προφητεία αποδείχτηκε αναληθής. Οι Χριστιανοί αναλυτές βέβαια επιχειρηματολογούν ότι ο οίκος του Ιακώβ είναι η Χριστιανοσύνη, κάτι που προκαλεί θυμηδία στους Ισραηλινούς.
Οι άγγελοι χαίρονται όταν οι άνθρωποι στρέφονται προς το Θεό σε μετάνοια. Ενδιαφέρονται για τη σωτηρία των ανθρώπων και αναμιγνύονται ενεργά σ’ αυτήν, όπως επιβεβαιώνουν τα επόμενα εδάφια:
«Σας λέω, κατά τον ίδιο τρόπο γίνεται χαρά μπροστά στους αγγέλους του Θεού για έναν αμαρτωλό που μετανοεί.» (Κατά Λουκά 15: 10)
Εξάλλου οι άγγελοι μεσολαβούν για να στείλουν σε κάποιον τον κατάλληλο άνθρωπο που χρειάζεται:
«ΥΠΗΡΧΕ δε κάποιος άνθρωπος στην Καισάρεια, με το όνομα Κορνήλιος, εκατόνταρχος, από το τάγμα που λεγόταν Ιταλικό, ευσεβής και φοβούμενος τον Θεό μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του, ο οποίος έκανε πολλές ελεημοσύνες στον λαό, και δεόταν διαρκώς στον Θεό.
Αυτός είδε φανερά διαμέσου οράματος, γύρω στην ένατη ώρα της ημέρας, έναν άγγελο του Θεού, ότι ήρθε προς αυτόν και του είπε: Κορνήλιε.
Και εκείνος, ατενίζοντας σ' αυτόν, και ενώ έγινε έντρομος, είπε: Τι είναι, Κύριε; Και του είπε: Οι προσευχές σου και οι ελεημοσύνες σου ανέβηκαν εις μνημόσυνο μπροστά στον Θεό. Και τώρα, στείλε ανθρώπους στην Ιόππη, και προσκάλεσε τον Σίμωνα, που αποκαλείται Πέτρος· αυτός φιλοξενείται σε κάποιον Σίμωνα βυρσοδέψη, που έχει το σπίτι του κοντά στη θάλασσα· αυτός θα σου μιλήσει τι πρέπει να κάνεις.
Και καθώς ο άγγελος που μιλούσε στον Κορνήλιο αναχώρησε, φώναξε δύο από τους υπηρέτες του κι έναν ευσεβή στρατιώτη, απ' αυτούς που διέμεναν κοντά του· και αφού τους διηγήθηκε τα πάντα, τους έστειλε στην Ιόππη.»
(Πράξεις 10: 1-8)
Εδώ βλέπουμε ότι άγγελοι αποστέλλονται από το Θεό σε οράματα σ’ εκείνους που προσεύχονται για σωτηρία καθοδηγώντας τους στα βήματα που πρέπει να κάνουν. Και όταν οι πιστοί ενεργούν σύμφωνα με τις οδηγίες των αγγέλων, τότε τα κατάλληλα πρόσωπα φτάνουν στην πόρτα τους, έχοντας κι εκείνα ειδοποιηθεί από το Πνεύμα:
«Και ενώ ο Πέτρος βρισκόταν σε απορία, τι τάχα σήμαινε το όραμα που είδε, ξάφνου, οι άνθρωποι που είχαν σταλεί από τον Κορνήλιο, αφού ρώτησαν και έμαθαν το σπίτι του Σίμωνα, έφτασαν στην πύλη· και φωνάζοντας ρωτούσαν αν ο Σίμωνας, που επονομαζόταν Πέτρος, φιλοξενείται εδώ.
Και ενώ ο Πέτρος συλλογιζόταν για το όραμα, το Πνεύμα είπε σ' αυτόν: Δες, σε ζητούν τρεις άνθρωποι· αφού, λοιπόν, σηκωθείς, κατέβα και πήγαινε μαζί τους χωρίς να διστάζεις καθόλου, επειδή εγώ τους έστειλα. Και ο Πέτρος, αφού κατέβηκε στους ανθρώπους που είχαν σταλεί σ' αυτόν από τον Κορνήλιο, είπε: Δέστε, εγώ είμαι εκείνος που ζητάτε· ποια είναι η αιτία για την οποία ήρθατε;
Και εκείνοι είπαν: Ο εκατόνταρχος Κορνήλιος, άνδρας δίκαιος και φοβούμενος τον Θεό, και έχοντας μαρτυρία από ολόκληρο το έθνος των Ιουδαίων, διατάχθηκε από τον Θεό διαμέσου ενός αγίου αγγέλου να σε προσκαλέσει στο σπίτι του, και ν' ακούσει λόγια από σένα.» (Πράξεις 10: 17-22)
Στα ανωτέρω εδάφια παρατηρούμε ότι η οντότητα που παρουσιάστηκε στον Κορνήλιο ως άγγελος, στο όραμα του Πέτρου χαρακτηρίζεται ως Πνεύμα, ομολογώντας, «εγώ τους έστειλα». Με άλλα λόγια, οι άγγελοι είναι πνεύματα.
Μια άλλη αρμοδιότητα των αγγέλων είναι να οδηγούν τις ψυχές των ανθρώπων στον τόπο της τελευταίας τους κατοικίας.
«Πέθανε, όμως, ο φτωχός και φέρθηκε από τους αγγέλους στον κόλπο του Αβραάμ.» (Κατά Λουκά 16: 22)
Ας μην αγωνιά, λοιπόν, ο πιστός για το τι θα του συμβεί μετά θάνατον. Οι άγγελοι του Κυρίου θα διακονήσουν την ψυχή του.
Οι άγγελοι όμως ενδιαφέρονται και για την υγεία των ανθρώπων και λαμβάνουν ενεργό μέρος σε θεραπείες:
«Επειδή ένας άγγελος κατέβαινε κατά καιρούς στη μικρή λίμνη και τάραζε το νερό. Όποιος, λοιπόν, έμπαινε πρώτος, ύστερα από την αναταραχή του νερού, γινόταν υγιής από οποιαδήποτε αρρώστια και αν έπασχε.» (Κατά Ιωάννη 5: 4)
Ακόμη και πόρτες φυλακής μπορούν ν’ ανοίξουν οι άγγελοι, όταν θέλουν να ελευθερώσουν ευσεβείς ανθρώπους για να επιτελέσουν το έργο τους:
«Και έβαλαν τα χέρια τους επάνω στους αποστόλους, και τους έκλεισαν σε δημόσια φυλακή. Όμως, άγγελος του Κυρίου κατά τη νύχτα άνοιξε τις θύρες της φυλακής, και αφού τους έβγαλε έξω, είπε: Πηγαίνετε, και καθώς θα σταθείτε, μιλάτε προς τον λαό μέσα στο ιερό όλα τα λόγια της ζωής τούτης.»
(Πράξεις 5: 18-20)
Θα κλείσω την αναφορά μου στις δραστηριότητες των αγγέλων στην Καινή Διαθήκη με την πιο δυναμική παρέμβασή τους στην απελευθέρωση του Αποστόλου Πέτρου:
«Ο μεν Πέτρος φυλασσόταν, λοιπόν, μέσα στη φυλακή· όμως, από την εκκλησία γινόταν γι' αυτόν ακατάπαυστη προσευχή προς τον Θεό.
Και όταν ο Ηρώδης επρόκειτο να τον προαγάγει, τη νύχτα εκείνη ο Πέτρος κοιμόταν ανάμεσα σε δύο στρατιώτες, δεμένος με δύο αλυσίδες, και φύλακες μπροστά από τη θύρα φύλαγαν το δεσμωτήριο.
Και τότε ένας άγγελος του Κυρίου ήρθε ξαφνικά, και μέσα στο οίκημα έλαμψε φως· και αφού χτύπησε το πλευρό του Πέτρου, τον ξύπνησε, λέγοντας: Σήκω γρήγορα. Και οι αλυσίδες του έπεσαν από τα χέρια του.
Και ο άγγελος του είπε: Ζώσου και βάλε τα σανδάλια σου· και έκανε έτσι. Και του λέει: Φόρεσε το ιμάτιό σου και ακολούθα με.
Και αφού βγήκε έξω, τον ακολουθούσε, και δεν ήξερε ότι αυτό που γίνεται διαμέσου του αγγέλου ήταν αληθινό, αλλά νόμιζε ότι βλέπει όραμα.
Και αφού πέρασαν την πρώτη και τη δεύτερη φρουρά, ήρθαν στη σιδερένια πύλη, που οδηγεί στην πόλη, η οποία ανοίχτηκε σ' αυτούς από μόνη της· και όταν βγήκαν, πέρασαν ένα δρόμο· και ο άγγελος αναχώρησε απ' αυτόν αμέσως.
Και ο Πέτρος, όταν ήρθε στα συγκαλά του, είπε: Τώρα γνωρίζω πραγματικά ότι ο Κύριος εξαπέστειλε τον άγγελό του και με ελευθέρωσε από το χέρι του Ηρώδη... » (Πράξεις 12: 5-11)
Εδώ η κινητοποίηση του αγγέλου για τη θαυματουργική απελευθέρωση του Πέτρου έγινε μετά από ακατάπαυστη προσευχή της εκκλησίας. Είχε προηγηθεί η εκτέλεση του Ιακώβου, του αδελφού του Ιωάννη, από τον Ηρώδη (εδάφιο 2) και η εκκλησία είχε κινητοποιηθεί για να σωθεί ο Πέτρος. Και η συλλογική, ακατάπαυστη και ένθερμη προσευχή της εκκλησίας έκανε το θαύμα της! Αλυσίδες έσπασαν, πόρτες άνοιξαν και ο Πέτρος οδηγήθηκε από τον άγγελο του Κυρίου στην ελευθερία.
Ώστε οι άγγελοι κινητοποιούνται σε ώρα ανάγκης με την ένθερμη και ακατάπαυστη προσευχή μετά πίστεως!
Οι άγγελοι επίσης μετέφεραν μηνύματα του Θεού στους ανθρώπους για να τους ανακουφίσουν σε δύσκολες στιγμές και να δώσουν λύσεις στα προβλήματά τους. Αυτός είναι ο ρόλος και η αποστολή των αγγέλων, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Ας δούμε μερικά σχετικά εδάφια:
«Και (ο Ιακώβ) είδε ένα όνειρο, και ιδού, μια σκάλα στηριγμένη στη γη που η κορυφή της έφτανε στον ουρανό, και οι άγγελοι του Θεού ανέβαιναν και κατέβαιναν επάνω σ' αυτή.» (Γένεσις 28:12) Όπως όλα τα προφητικά όνειρα και οράματα, έτσι και τούτο είναι συμβολικό. Οι άγγελοι "ανεβοκατεβαίνουν" μεταξύ γης και ουρανού, δηλαδή μεταξύ του υλικού πεδίου και του πνευματικού, για να μεταφέρουν θεϊκά μηνύματα στους ανθρώπους.
Μάλιστα ο Ιακώβ θεωρεί ότι οι άγγελοι είναι στράτευμα του Θεού, όπως φαίνεται από το εδάφιο: «Και ο Ιακώβ πήγε στο δρόμο του· και τον συνάντησαν οι άγγελοι του Θεού. Και όταν ο Ιακώβ τους είδε, είπε: Αυτό είναι το στράτευμα του Θεού· και αποκάλεσε το όνομα εκείνου του τόπου Μαχαναΐμ.» (Γένεσις 32: 1-2)
Ο Δαβίδ επίσης πιστεύει ότι ο Θεός προστάζει τους αγγέλους να περιφρουρούν τους ευσεβείς, ώστε τίποτα να μην τους βλάψει. Αυτό μας λέει το επόμενο εδάφιο από τους Ψαλμούς:
«Επειδή, εσύ, τον Κύριο, την ελπίδα μου, τον Ύψιστο, έκανες καταφύγιό σου, δεν θα συμβαίνει σε σένα κακό, και μάστιγα δεν θα πλησιάζει στη σκηνή σου.
Επειδή θα προστάξει τους αγγέλους του για να σε διαφυλάττουν σε όλες τις οδούς σου. Θα σε σηκώνουν επάνω στα χέρια τους, για να μη προσκόψεις σε λίθο το πόδι σου.» (Ψαλμοί 91: 9-12)
Σε άλλο σημείο ο Δαβίδ επεξηγεί πώς οι άγγελοι προστατεύουν τους δίκαιους: «Άγγελος του Κυρίου στρατοπεδεύει ολόγυρα σ' εκείνους που τον φοβούνται, και τους ελευθερώνει.» (Ψαλμοί 34: 7) Το να πιστεύει ο ευσεβής ότι οι άγγελοι τον προστατεύουν, αυτό καθεαυτό δημιουργεί προστατευτική ασπίδα (θετική ενέργεια) γύρω του, η οποία τον προφυλάσσει από αρνητικά ρεύματα.
Ο προφητάναξ Δαβίδ αναφέρεται συχνά στους αγγέλους, και μάλιστα τους θεωρεί λειτουργούς του Υψίστου που εκτελούν τις διαταγές του και τους προτρέπει να ευλογούν τον Κύριο: «Ευλογείτε τον Κύριο πάντες οι άγγελοι αυτού, (…). Ευλογείτε τον Κύριο όλες οι δυνάμεις αυτού· λειτουργοί αυτού είναι οι εκτελούντες το θέλημά του.» (Ψαλμοί 103: 20-21)
Στα επόμενα εδάφια έχουμε την εμφάνιση του αγγέλου του Θεού στο Γεδεών, για να του πει ενθαρρυντικά λόγια. Παρόλα αυτά ο Γεδεών φοβήθηκε:
«Και ήρθε ο άγγελος του Κυρίου και κάθισε κάτω από τη βελανιδιά, (…) και ο Γεδεών κοπάνιζε σιτάρι μέσα στον ληνό για να το κρύψει από τους Μαδιανίτες.
Και ο άγγελος του Κυρίου φάνηκε σ' αυτόν, και του είπε: Ο Κύριος μαζί σου, ισχυρέ σε δύναμη. (…)
Και ο Γεδεών, βλέποντας ότι ήταν άγγελος του Κυρίου, είπε: Αλλοίμονο, Κύριε Θεέ! Επειδή είδα τον άγγελο του Κυρίου πρόσωπο με πρόσωπο.
Και ο Κύριος του είπε: Ειρήνη σε σένα· μη φοβάσαι· δεν θα πεθάνεις.
Και ο Γεδεών οικοδόμησε εκεί θυσιαστήριο στον Κύριο.. .» (Κριτές 6: 11-12, 22-24) Εδώ ο άγγελος του Κυρίου προσκόμισε στο Γεδεών ένα ενθαρρυντικό μήνυμα ειρήνης και θάρρους.
Ένα άλλο περιστατικό (θαύμα) που αποδόθηκε στην επέμβαση αγγέλων έχουμε όταν ο Δανιήλ σώθηκε μέσα στο λάκκο των λιονταριών:
«Τότε, ο βασιλιάς πρόσταξε, και έφεραν τον Δανιήλ, και τον έριξαν στον λάκκο των λιονταριών. Και ο βασιλιάς μίλησε και είπε στον Δανιήλ: Ο Θεός σου, που εσύ λατρεύεις ακατάπαυστα, αυτός θα σε ελευθερώσει.
Και έφεραν λίθο και τον τοποθέτησαν επάνω στο στόμιο του λάκκου· και ο βασιλιάς τον σφράγισε με την ίδια του τη σφραγίδα, και με τη σφραγίδα των μεγιστάνων του, για να μην αλλοιωθεί τίποτε για τον Δανιήλ. (…)
Και ο βασιλιάς σηκώθηκε πολύ ενωρίς το πρωί, και με βιασύνη πήγε στον λάκκο των λιονταριών.
Και ήρθε στο λάκκο, και φώναξε στον Δανιήλ με κλαμένη φωνή· και ο βασιλιάς μίλησε, και είπε στον Δανιήλ: Δανιήλ, Δανιήλ, δούλε του ζωντανού Θεού, ο Θεός σου, που εσύ ακατάπαυστα λατρεύεις, μπόρεσε να σε ελευθερώσει από τα λιοντάρια;
Τότε, ο Δανιήλ μίλησε στον βασιλιά: Βασιλιά, να ζεις στον αιώνα. Ο Θεός μου απέστειλε τον άγγελό του, και έφραξε τα στόματα των λιονταριών, και δεν με έβλαψαν· επειδή βρέθηκε αθωότητα μέσα σε μένα μπροστά του· κι ακόμα, μπροστά σου, βασιλιά, δεν έπραξα κάποιο πταίσμα.» (Δανιήλ 6: 16-22)
Να λοιπόν που η πίστη του Δανιήλ κινητοποίησε τον άγγελο του Θεού για να φράξει τα στόματα των λιονταριών! Οι ιστορίες αυτές δεν είναι παραμύθια για να περνούν απαρατήρητα. Είναι συμβολισμοί που ενισχύουν την πίστη του ανθρώπου στις υπερφυσικές (μαγικές) ικανότητες που διαθέτει και στην υπεροχή του απέναντι στο ζωικό βασίλειο και στα στοιχεία της φύσεως.
Σε μια άλλη περίπτωση βλέπουμε ότι άγγελος Κυρίου έφερε τροφή στον προφήτη Ηλία, που ήταν κυνηγημένος από τη βασίλισσα Ιεζάβελ και κρυβόταν. Ώστε οι άγγελοι φροντίζουν και για τις φυσικές μας ανάγκες!
«Κι αυτός (ο Ηλίας) πήγε στην έρημο μιας ημέρας δρόμο, και ήρθε και κάθισε κάτω από μια άρκευθο· και επιθύμησε μέσα του να πεθάνει, και είπε: Αρκεί· τώρα, Κύριε, πάρε την ψυχή μου, επειδή δεν είμαι καλύτερος από τους πατέρες μου.
Και αφού πλάγιασε, αποκοιμήθηκε κάτω από μια άρκευθο, και ξάφνου ένας άγγελος τον άγγιξε, και του είπε: Σήκω και φάγε.
Και κοίταξε προς τα πάνω, και να, κοντά στο κεφάλι του υπήρχε ψωμί, ψημένο επάνω σε καυτές πέτρες, και δοχείο με νερό. Και έφαγε και ήπιε, και πλάγιασε ξανά.
Και ο άγγελος του Κυρίου γύρισε για δεύτερη φορά, και τον άγγιξε, και είπε: Σήκω και φάγε· επειδή είναι μακρύς ο δρόμος για σένα.
Και αφού σηκώθηκε, έφαγε και ήπιε, και με τη δύναμη εκείνης της τροφής οδοιπόρησε 40 ημέρες και 40 νύχτες, μέχρι το Χωρήβ, το βουνό του Θεού.» (Α´ Βασιλέων 19: 4-8)
Ας πιστεύει, λοιπόν, ο άνθρωπος του Θεού ότι ποτέ δεν θα πεθάνει από πείνα ή από δίψα! Ο Κύριος θα στείλει τον άγγελό του να τον φροντίσει. Να το θυμούνται αυτό εκείνοι που αγωνιούν για το τι θα φάνε και τι θα πιούνε.
Σύμφωνα με τη Βίβλο, όμως, ο Θεός δεν διαθέτει μόνο στράτευμα αγαθών αγγέλων. Έχει στη διάθεσή του και στρατό κακοποιών αγγέλων, που τους εξαποστέλλει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Υποθέτω ότι αυτό συμβαίνει ως συνέπεια συσσωρευμένης αρνητικής ενέργειας λόγω της ανθρώπινης κακίας και όχι για τιμωρία. Ας δούμε σχετικά εδάφια:
«Πόσες φορές τον παρόξυναν στην έρημο, και τον παρόργισαν μέσα σε άνυδρη γη, και στράφηκαν και πείραξαν το Θεό, και παρόξυναν τον Άγιο του Ισραήλ!
Δεν θυμήθηκαν το χέρι του, την ημέρα κατά την οποία τους λύτρωσε από τον εχθρό. (…)
Έστειλε επάνω τους κυνόμυγα και τους κατέφαγε, και βατράχια και τους αφάνισε. Και παρέδωσε τους καρπούς τους στο βρούχο, και τους κόπους τους στην ακρίδα. Αφάνισε κυριολεκτικά τ' αμπέλια τους με χαλάζι, και τις συκομουριές τους με πέτρες από χαλάζι· και παρέδωσε τα κτήνη τους στο χαλάζι, και τα κοπάδια τους στους κεραυνούς. Έστειλε επάνω τους την έξαψη του θυμού του, την αγανάκτηση και την οργή και τη θλίψη, αποστέλλοντάς τα διαμέσου κακοποιών αγγέλων.» (Ψαλμοί 78: 40-42, 45-49)
Ας δούμε τώρα μερικά περιστατικά με παρέμβαση αγγέλων στην Καινή Διαθήκη:
«Φανερώθηκε δε σ' αυτόν ένας άγγελος του Κυρίου, που στεκόταν δεξιά από το θυσιαστήριο του θυμιάματος· και ο Ζαχαρίας, βλέποντάς τον, ταράχτηκε, και έπεσε επάνω του φόβος.
Και ο άγγελος του είπε: Μη φοβάσαι, Ζαχαρία· επειδή η δέησή σου εισακούστηκε· και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα γεννήσει σε σένα ένα γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιωάννη. Και θα είναι σε σένα χαρά και αγαλλίαση. (…).
Και ο Ζαχαρίας είπε στον άγγελο: Πώς θα το γνωρίσω αυτό; Επειδή, εγώ είμαι γέροντας, και η γυναίκα μου προχωρημένη στην ηλικία της.
Και ο άγγελος, απαντώντας, του είπε: Εγώ είμαι ο Γαβριήλ, αυτός που παραστέκεται μπροστά στο Θεό· και στάλθηκα να μιλήσω σε σένα, και να σου γνωστοποιήσω αυτά τα χαρμόσυνα νέα.» (Κατά Λουκά 1: 11-19)
Στην Καινή Διαθήκη ο Γαβριήλ είναι γνωστός ως ο αρχάγγελος που φέρνει καλά νέα στους ανθρώπους του Θεού. Μίλησε στο Ζαχαρία, έναν ευσεβή ιερέα, αναγγέλλοντας τη γέννηση του Ιωάννη του Βαπτιστή, παρόλο το προχωρημένο της ηλικίας της γυναίκας του Ελισάβετ.
Ο ίδιος ο αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάστηκε αργότερα στη Μαρία, φέρνοντας τα καλά νέα για τη γέννηση του Ιησού:
«Και κατά τον έκτο μήνα, ο άγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό στην πόλη της Γαλιλαίας, που λέγεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένα κόρη, αρραβωνιασμένη με άνδρα που λεγόταν Ιωσήφ, από τον οίκο του Δαβίδ· και το όνομα της παρθένας ήταν Μαριάμ.
Και ο άγγελος, όταν ήρθε προς αυτήν, είπε: Χαίρε, χαριτωμένη· ο Κύριος μαζί σου· ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες. Και εκείνη, βλέποντας, ταράχτηκε εξαιτίας του λόγου του· και σκεφτόταν ποιος τάχα να είναι αυτός ο χαιρετισμός.
Και ο άγγελος της είπε: Μη φοβάσαι, Μαριάμ· επειδή, βρήκες χάρη στον Θεό. Και πρόσεξε, θα μείνεις έγκυος, και θα γεννήσεις έναν υιό· και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ.» (Κατά Λουκά 1: 26-31)
Η ιστορία αυτή είναι πασίγνωστη και ο καθένας μπορεί, και οφείλει, να την κρίνει και να την αξιολογήσει. Ωστόσο, εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι η συνέχεια της στιχομυθίας:
«Αυτός θα είναι μεγάλος, και θα ονομαστεί Υιός του Υψίστου· και ο Κύριος ο Θεός θα του δώσει τον θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του· και θα βασιλεύσει επάνω στον οίκο του Ιακώβ στους αιώνες, και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος.» (Κατά Λουκά 1: 32-33)
Όπως όλοι γνωρίζουμε, αυτό το μέρος της υπόσχεσης του Γαβριήλ δεν εκπληρώθηκε. Ο Ιησούς δεν κάθισε στο θρόνο του «πατέρα του» Δαβίδ ώστε να κυβερνήσει πάνω στον οίκο του Ιακώβ για πάντα. Επιπλέον, δεδομένου ότι «ο οίκος του Ιακώβ» ήταν διασκορπισμένος ανάμεσα στα έθνη για σχεδόν 2000 χρόνια και ότι, μετά την επανίδρυσή του ως κράτος το 1945, το Ισραήλ είναι Δημοκρατία χωρίς βασιλιά, είναι προφανές ότι η ανωτέρω προφητεία αποδείχτηκε αναληθής. Οι Χριστιανοί αναλυτές βέβαια επιχειρηματολογούν ότι ο οίκος του Ιακώβ είναι η Χριστιανοσύνη, κάτι που προκαλεί θυμηδία στους Ισραηλινούς.
Οι άγγελοι χαίρονται όταν οι άνθρωποι στρέφονται προς το Θεό σε μετάνοια. Ενδιαφέρονται για τη σωτηρία των ανθρώπων και αναμιγνύονται ενεργά σ’ αυτήν, όπως επιβεβαιώνουν τα επόμενα εδάφια:
«Σας λέω, κατά τον ίδιο τρόπο γίνεται χαρά μπροστά στους αγγέλους του Θεού για έναν αμαρτωλό που μετανοεί.» (Κατά Λουκά 15: 10)
Εξάλλου οι άγγελοι μεσολαβούν για να στείλουν σε κάποιον τον κατάλληλο άνθρωπο που χρειάζεται:
«ΥΠΗΡΧΕ δε κάποιος άνθρωπος στην Καισάρεια, με το όνομα Κορνήλιος, εκατόνταρχος, από το τάγμα που λεγόταν Ιταλικό, ευσεβής και φοβούμενος τον Θεό μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του, ο οποίος έκανε πολλές ελεημοσύνες στον λαό, και δεόταν διαρκώς στον Θεό.
Αυτός είδε φανερά διαμέσου οράματος, γύρω στην ένατη ώρα της ημέρας, έναν άγγελο του Θεού, ότι ήρθε προς αυτόν και του είπε: Κορνήλιε.
Και εκείνος, ατενίζοντας σ' αυτόν, και ενώ έγινε έντρομος, είπε: Τι είναι, Κύριε; Και του είπε: Οι προσευχές σου και οι ελεημοσύνες σου ανέβηκαν εις μνημόσυνο μπροστά στον Θεό. Και τώρα, στείλε ανθρώπους στην Ιόππη, και προσκάλεσε τον Σίμωνα, που αποκαλείται Πέτρος· αυτός φιλοξενείται σε κάποιον Σίμωνα βυρσοδέψη, που έχει το σπίτι του κοντά στη θάλασσα· αυτός θα σου μιλήσει τι πρέπει να κάνεις.
Και καθώς ο άγγελος που μιλούσε στον Κορνήλιο αναχώρησε, φώναξε δύο από τους υπηρέτες του κι έναν ευσεβή στρατιώτη, απ' αυτούς που διέμεναν κοντά του· και αφού τους διηγήθηκε τα πάντα, τους έστειλε στην Ιόππη.»
(Πράξεις 10: 1-8)
Εδώ βλέπουμε ότι άγγελοι αποστέλλονται από το Θεό σε οράματα σ’ εκείνους που προσεύχονται για σωτηρία καθοδηγώντας τους στα βήματα που πρέπει να κάνουν. Και όταν οι πιστοί ενεργούν σύμφωνα με τις οδηγίες των αγγέλων, τότε τα κατάλληλα πρόσωπα φτάνουν στην πόρτα τους, έχοντας κι εκείνα ειδοποιηθεί από το Πνεύμα:
«Και ενώ ο Πέτρος βρισκόταν σε απορία, τι τάχα σήμαινε το όραμα που είδε, ξάφνου, οι άνθρωποι που είχαν σταλεί από τον Κορνήλιο, αφού ρώτησαν και έμαθαν το σπίτι του Σίμωνα, έφτασαν στην πύλη· και φωνάζοντας ρωτούσαν αν ο Σίμωνας, που επονομαζόταν Πέτρος, φιλοξενείται εδώ.
Και ενώ ο Πέτρος συλλογιζόταν για το όραμα, το Πνεύμα είπε σ' αυτόν: Δες, σε ζητούν τρεις άνθρωποι· αφού, λοιπόν, σηκωθείς, κατέβα και πήγαινε μαζί τους χωρίς να διστάζεις καθόλου, επειδή εγώ τους έστειλα. Και ο Πέτρος, αφού κατέβηκε στους ανθρώπους που είχαν σταλεί σ' αυτόν από τον Κορνήλιο, είπε: Δέστε, εγώ είμαι εκείνος που ζητάτε· ποια είναι η αιτία για την οποία ήρθατε;
Και εκείνοι είπαν: Ο εκατόνταρχος Κορνήλιος, άνδρας δίκαιος και φοβούμενος τον Θεό, και έχοντας μαρτυρία από ολόκληρο το έθνος των Ιουδαίων, διατάχθηκε από τον Θεό διαμέσου ενός αγίου αγγέλου να σε προσκαλέσει στο σπίτι του, και ν' ακούσει λόγια από σένα.» (Πράξεις 10: 17-22)
Στα ανωτέρω εδάφια παρατηρούμε ότι η οντότητα που παρουσιάστηκε στον Κορνήλιο ως άγγελος, στο όραμα του Πέτρου χαρακτηρίζεται ως Πνεύμα, ομολογώντας, «εγώ τους έστειλα». Με άλλα λόγια, οι άγγελοι είναι πνεύματα.
Μια άλλη αρμοδιότητα των αγγέλων είναι να οδηγούν τις ψυχές των ανθρώπων στον τόπο της τελευταίας τους κατοικίας.
«Πέθανε, όμως, ο φτωχός και φέρθηκε από τους αγγέλους στον κόλπο του Αβραάμ.» (Κατά Λουκά 16: 22)
Ας μην αγωνιά, λοιπόν, ο πιστός για το τι θα του συμβεί μετά θάνατον. Οι άγγελοι του Κυρίου θα διακονήσουν την ψυχή του.
Οι άγγελοι όμως ενδιαφέρονται και για την υγεία των ανθρώπων και λαμβάνουν ενεργό μέρος σε θεραπείες:
«Επειδή ένας άγγελος κατέβαινε κατά καιρούς στη μικρή λίμνη και τάραζε το νερό. Όποιος, λοιπόν, έμπαινε πρώτος, ύστερα από την αναταραχή του νερού, γινόταν υγιής από οποιαδήποτε αρρώστια και αν έπασχε.» (Κατά Ιωάννη 5: 4)
Ακόμη και πόρτες φυλακής μπορούν ν’ ανοίξουν οι άγγελοι, όταν θέλουν να ελευθερώσουν ευσεβείς ανθρώπους για να επιτελέσουν το έργο τους:
«Και έβαλαν τα χέρια τους επάνω στους αποστόλους, και τους έκλεισαν σε δημόσια φυλακή. Όμως, άγγελος του Κυρίου κατά τη νύχτα άνοιξε τις θύρες της φυλακής, και αφού τους έβγαλε έξω, είπε: Πηγαίνετε, και καθώς θα σταθείτε, μιλάτε προς τον λαό μέσα στο ιερό όλα τα λόγια της ζωής τούτης.»
(Πράξεις 5: 18-20)
Θα κλείσω την αναφορά μου στις δραστηριότητες των αγγέλων στην Καινή Διαθήκη με την πιο δυναμική παρέμβασή τους στην απελευθέρωση του Αποστόλου Πέτρου:
«Ο μεν Πέτρος φυλασσόταν, λοιπόν, μέσα στη φυλακή· όμως, από την εκκλησία γινόταν γι' αυτόν ακατάπαυστη προσευχή προς τον Θεό.
Και όταν ο Ηρώδης επρόκειτο να τον προαγάγει, τη νύχτα εκείνη ο Πέτρος κοιμόταν ανάμεσα σε δύο στρατιώτες, δεμένος με δύο αλυσίδες, και φύλακες μπροστά από τη θύρα φύλαγαν το δεσμωτήριο.
Και τότε ένας άγγελος του Κυρίου ήρθε ξαφνικά, και μέσα στο οίκημα έλαμψε φως· και αφού χτύπησε το πλευρό του Πέτρου, τον ξύπνησε, λέγοντας: Σήκω γρήγορα. Και οι αλυσίδες του έπεσαν από τα χέρια του.
Και ο άγγελος του είπε: Ζώσου και βάλε τα σανδάλια σου· και έκανε έτσι. Και του λέει: Φόρεσε το ιμάτιό σου και ακολούθα με.
Και αφού βγήκε έξω, τον ακολουθούσε, και δεν ήξερε ότι αυτό που γίνεται διαμέσου του αγγέλου ήταν αληθινό, αλλά νόμιζε ότι βλέπει όραμα.
Και αφού πέρασαν την πρώτη και τη δεύτερη φρουρά, ήρθαν στη σιδερένια πύλη, που οδηγεί στην πόλη, η οποία ανοίχτηκε σ' αυτούς από μόνη της· και όταν βγήκαν, πέρασαν ένα δρόμο· και ο άγγελος αναχώρησε απ' αυτόν αμέσως.
Και ο Πέτρος, όταν ήρθε στα συγκαλά του, είπε: Τώρα γνωρίζω πραγματικά ότι ο Κύριος εξαπέστειλε τον άγγελό του και με ελευθέρωσε από το χέρι του Ηρώδη... » (Πράξεις 12: 5-11)
Εδώ η κινητοποίηση του αγγέλου για τη θαυματουργική απελευθέρωση του Πέτρου έγινε μετά από ακατάπαυστη προσευχή της εκκλησίας. Είχε προηγηθεί η εκτέλεση του Ιακώβου, του αδελφού του Ιωάννη, από τον Ηρώδη (εδάφιο 2) και η εκκλησία είχε κινητοποιηθεί για να σωθεί ο Πέτρος. Και η συλλογική, ακατάπαυστη και ένθερμη προσευχή της εκκλησίας έκανε το θαύμα της! Αλυσίδες έσπασαν, πόρτες άνοιξαν και ο Πέτρος οδηγήθηκε από τον άγγελο του Κυρίου στην ελευθερία.
Ώστε οι άγγελοι κινητοποιούνται σε ώρα ανάγκης με την ένθερμη και ακατάπαυστη προσευχή μετά πίστεως!
