«Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα.» (Κατά Ιωάννη 10: 30)
Ίσως δεν υπάρχει άλλο εδάφιο της Καινής Διαθήκης τόσο παρεξηγημένο ή σκόπιμα παρερμηνευμένο όπως αυτό που παρέθεσα. Στο άκουσμα της δήλωσης αυτής οι Ιουδαίοι γίνονταν έξω φρενών.
«Οι Ιουδαίοι έπιασαν πάλι πέτρες για να τον λιθοβολήσουν.» (Κατά Ιωάννη 10: 31)
Τι άραγε εννοούσε ο Ιησούς; Μήπως εννοούσε ότι ήταν ο ίδιος Θεός, όπως πιστεύουν οι Χριστιανοί; Τα επόμενα εδάφια μας βοηθούν να ξεκαθαρίσουμε το θέμα:
«Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα, και ο Πατέρας είναι μέσα μου; Τα λόγια που εγώ μιλάω σε σας δεν τα μιλάω από τον εαυτό μου· αλλά ο Πατέρας, που μένει μέσα μου, αυτός εκτελεί τα έργα.
Πιστεύετε σε μένα ότι εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα (εν τω Πατρί), και ο Πατέρας είναι μέσα μου· ειδάλλως, εξαιτίας αυτών των έργων πιστεύετε σε μένα.» (Κατά Ιωάννη 14: 10-11)
Εδώ ο Ιησούς ομολογεί ότι δεν μιλάει για λογαριασμό του, και ότι τα λόγια που μιλάει δεν είναι δικά του αλλά του "Πατέρα" που μένει μέσα του. Ο ίδιος ο "Πατέρας" εκτελούσε δια του Ιησού και τα θαυματουργικά έργα. Ποιος ήταν ο "Πατέρας"; Το Άγιο Πνεύμα, επεξηγεί το επόμενο εδάφιο:
«Αλλά εάν εγώ δια Πνεύματος Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασε εις εσάς η βασιλεία του Θεού.» (Κατά Ματθαίον 12: 28)
Έτσι, λοιπόν, το να είναι κάποιος εν τω Πατρί, σημαίνει να είναι εν τω Πνεύματι, δηλαδή να έχει το Πνεύμα του Θεού μέσα του. Όμως αυτό δεν είναι προνόμιο που είχε μόνο ο Χριστός. Όλοι έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε ένα με τον Πατέρα. Πώς;
«Αν φυλάξετε τις εντολές μου, θα μείνετε στην αγάπη μου· όπως εγώ φύλαξα τις εντολές του Πατέρα μου, και μένω στην αγάπη του.» (Κατά Ιωάννη 15: 10)
Πώς λοιπόν ο Ιησούς έγινε ένα με τον Πατέρα; Πώς κατάφερε να κατοικεί μέσα στην αγάπη του Θεού; Απλούστατα, φυλάσσοντας τις εντολές του. Το ίδιο μπορούμε να πετύχουμε κι εμείς, αν θέλουμε ο Θεός να κατοικεί μέσα μας και να κάνουμε τα έργα που έκανε ο Ιησούς.
Τα επόμενα εδάφια ξεκαθαρίζουν ακόμα καλύτερα το πώς μπορεί ο Θεός να κατοικήσει μέσα μας και να γίνουμε κι εμείς ένα με το Θεό:
«Αγαπητοί, ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον, επειδή η αγάπη προέρχεται από το Θεό· και καθένας που αγαπάει έχει γεννηθεί από το Θεό και γνωρίζει το Θεό.
Εκείνος που δεν αγαπάει, δεν γνώρισε τον Θεό· επειδή, ο Θεός είναι αγάπη. (…)
Κανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό. Αν, όμως, αγαπάμε ο ένας τον άλλον, ο Θεός μένει μέσα μας· και η αγάπη του είναι μέσα μας ολοκληρωμένη.
Από τούτο γνωρίζουμε ότι μένουμε μέσα του κι αυτός μέσα μας, επειδή από το Πνεύμα του έδωσε σε μας. (…)
Ο Θεός είναι αγάπη· και εκείνος που μένει μέσα στην αγάπη, μένει μέσα στο Θεό και ο Θεός μένει σε αυτόν.» (Α´ Ιωάννου, 4: 7-8, 12-13, 16β)
Με άλλα λόγια, η αγάπη είναι ικανή αλλά και αναγκαία συνθήκη για να μείνει ο Θεός μέσα μας, δηλαδή να είμαστε ένα με το Θεό, όπως ήταν και ο Ιησούς. Η συνταγή είναι απλή: ΑΓΑΠΗ! Όμως η ικανότητα για αμέριστη και ανυστερόβουλη αγάπη προϋποθέτει ότι έχουμε λάβει μερίδιο από το Πνεύμα του Θεού. Κανείς δεν μπορεί να καταφέρει ν’ αγαπάει όλους τους ανθρώπους αν δεν έχει αγγιχτεί από το Πνεύμα του Θεού.
